Οι διάλογοι του Προέδρου Σι κατά την επίσκεψη στο χωριό Ζαοσίνγκ στην επαρχία Γκουεϊτζόου

Πού εργάζεται ο Πρόεδρος της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ; Πέρα από το Τζονγκνανχάι και τη Μεγάλη Αίθουσα του Λαού στο Πεκίνο, είναι εξίσου πιθανό να τον βρει κανείς μακριά από τον αστικό ιστό, σε κάποιο από τα αμέτρητα αγροτικά χωριά της χώρας.

Το απόγευμα της Δευτέρας, ακριβώς εκεί βρισκόταν: καθισμένος σε ένα παγκάκι σε έναν πύργο τυμπάνων, συζητώντας ζωηρά με τραγουδιστές παραδοσιακών τραγουδιών, καλλιτέχνες του μπατίκ και αποφοίτους πανεπιστημίων σε ένα χωριό της εθνότητας Ντονγκ, στην επαρχία Γκουεϊτζόου, νοτιοδυτική Κίνα.

Κουρνιασμένο ανάμεσα σε καταπράσινα βουνά, το χωριό Ζαοσίνγκ Ντονγκ θυμίζει καρτ-ποστάλ, με ξύλινα σπίτια πάνω σε πασσάλους, ανθισμένες κανόλες και αναβαθμίδες που απλώνονται σε ανοιχτές και σκούρες αποχρώσεις του πράσινου. Οι πύργοι τυμπάνων, χαρακτηριστικό δείγμα της αρχιτεκτονικής των Ντονγκ, αποτελούν την καρδιά της κοινοτικής ζωής τους. Καθώς ένα δροσερό ανοιξιάτικο αεράκι δρόσιζε την ατμόσφαιρα, οι κάτοικοι άνοιξαν την καρδιά τους και μίλησαν για τις αλλαγές στη ζωή τους.

«Από την Πρωτοχρονιά του Σεληνιακού Έτους στα τέλη Ιανουαρίου, οι πωλήσεις των παραδοσιακών μας λαούτων Ντονγκ ξεπέρασαν τις 100.000 γουάν (περίπου 14.000 δολάρια ΗΠΑ). Φαίνεται ότι οδεύουμε προς νέο ρεκόρ», είπε ένας χωρικός με χαμόγελο. Ένας άλλος πρόσθεσε: «Επεκτείνω το κατάστημα μπατίκ μου για να προσλάβω περισσότερους ντόπιους». Ένας τρίτος παρενέβη: «Σκεφτόμαστε νέες τουριστικές επιχειρήσεις για να αυξήσουμε τα έσοδά μας».

Ο Σι έσκυψε μπροστά, ακούγοντας προσεκτικά, και τους ενθάρρυνε με τα λόγια του. «Πραγματικά εντυπωσιακό», είπε. «Από τον τρόπο που το περιγράφετε – και την έκφραση στα πρόσωπά σας – είναι φανερό πως το χωριό αυτό ακμάζει. Ο τουρισμός είναι πλέον μια ισχυρή βιομηχανία». «Οι περιοχές με μεγάλους πληθυσμούς εθνοτικών μειονοτήτων πρέπει να διατηρήσουν τις μοναδικές τους κουλτούρες, να τις ενσωματώσουν στον τουρισμό και να τις κάνουν να λάμψουν ακόμα περισσότερο», πρόσθεσε.

Πριν από τη συζήτηση, ο Σι είχε απολαύσει μια εκτέλεση ενός παραδοσιακού τραγουδιού των Ντονγκ – ενός ζωντανού πολυφωνικού ύφους που περιλαμβάνεται στον κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Άκουσε με προσοχή καθώς η ομάδα του εξηγούσε την προέλευση, τα χαρακτηριστικά και τις διάφορες μορφές αυτής της λαϊκής τέχνης. Επισκέφθηκε επίσης ένα εκθεσιακό κέντρο πολιτισμού των Ντονγκ και παρακολούθησε τη διαδικασία δημιουργίας μπατίκ σε μια εξειδικευμένη βιοτεχνική βάση. «Παραδοσιακό, αλλά και μοντέρνο», σχολίασε, αναγνωρίζοντας τη μοναδική του γοητεία.

Οι επιθεωρήσεις του Σι συχνά τον φέρνουν σε μερικές από τις πιο απομονωμένες αγροτικές κοινότητες της Κίνας. «Κάθε μέρος που επισκέπτομαι», έχει πει, «φροντίζω να περνώ από τα χωριά – εκεί αποτυπώνεται η πραγματική εικόνα της ζωής του λαού μας». Η σχέση του με την ύπαιθρο είναι βαθιά ριζωμένη. Πριν από μισό αιώνα, εργάστηκε για επτά χρόνια στην Πλατφόρμα Λες, σκάβοντας χωράφια, φροντίζοντας ζώα και μεταφέροντας κάρβουνο. Η δουλειά ήταν σκληρή, αλλά η αγάπη και η φροντίδα των ντόπιων του έμειναν αξέχαστες. «Αυτό που επιθυμούσα τότε περισσότερο ήταν να μπορούν οι χωρικοί να έχουν κρέας στα γεύματά τους και να το τρώνε συχνά», έχει αναφέρει.

Το 2012, όταν εξελέγη Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, ερεύνησε τις αιτίες της φτώχειας στο χωριό Λουοτουοβάν, στη βόρεια επαρχία Χεμπέι. Εκεί, έβγαλε τα παπούτσια του, κάθισε σταυροπόδι σε ένα παραδοσιακό θερμαινόμενο κρεβάτι από πηλό και έπιασε τα χέρια των χωρικών, ακούγοντας τις δυσκολίες τους.

Αυτή η επίσκεψη άναψε τη σπίθα για μια εθνική αλλαγή πορείας. Ο Σι κινητοποίησε το Κόμμα και τη χώρα σε μια οκταετή εκστρατεία κατά της φτώχειας, βοηθώντας σχεδόν 100 εκατομμύρια αγροτικούς κατοίκους να ξεπεράσουν το όριο της απόλυτης φτώχειας. Για πρώτη φορά στη χιλιετή ιστορία της, η Κίνα την εξάλειψε. Το Λουοτουοβάν βγήκε από τη φτώχεια το 2017, αναπτύσσοντας καλλιέργειες μανιταριών και φρούτων, ενώ επένδυσε και στον τουρισμό. Η Τανγκ Ζονγκσιού, την οποία είχε επισκεφθεί ο Σι το 2012, πλέον εργάζεται ως καθαρίστρια και ξεναγός σε τοπικό τουριστικό αξιοθέατο, κερδίζοντας 2.100 γουάν τον μήνα.

Με μια μέτρια ευημερούσα κοινωνία εξασφαλισμένη, το επόμενο όραμα του Σι για τη χώρα είναι η «κοινή ευημερία». Στα χωριά, αυτό σημαίνει μια εκστρατεία αναζωογόνησης με στόχο τη μείωση του χάσματος με τις πόλεις. Βασικό στοιχείο αυτής της προσπάθειας είναι η στήριξη ακμαίων επιχειρήσεων. Ο Σι ενθάρρυνε τους ανθρώπους να αξιοποιήσουν τα δυνατά τους σημεία και να βρουν μια πορεία που τους ταιριάζει.

Το χωριό Ζαοσίνγκ Ντονγκ βρίσκεται ήδη μπροστά σε αυτή τη διαδρομή. Οι κάτοικοί του έχουν αξιοποιήσει την πλούσια πολιτιστική τους κληρονομιά, επενδύοντας στον τουρισμό τα τελευταία χρόνια. Έχουν δημιουργήσει πάνω από 400 ξενοδοχεία, ξενώνες και εστιατόρια, καθώς και περισσότερες από 60 βιοτεχνίες χειροτεχνίας, προσφέροντας πάνω από 2.000 θέσεις εργασίας.

Το 2024, τα έσοδα από τον τουρισμό ξεπέρασαν το 1 δισεκατομμύριο γουάν, ενώ οι συλλογικές επιχειρήσεις του χωριού απέφεραν 2,45 εκατομμύρια γουάν. Αυτή η επιτυχία μεταφράστηκε σε διαθέσιμο εισόδημα 41.600 γουάν ανά άτομο – πολύ πάνω από τον εθνικό αγροτικό μέσο όρο των 23.119 γουάν.

Καθώς ο Σι αποχωρούσε από τον πύργο των τυμπάνων, περισσότεροι χωρικοί συγκεντρώθηκαν γύρω του. Χαμογέλασε και είπε: «Οι Ντονγκ είναι ειλικρινείς, εργατικοί, καλλιεργημένοι και σοφοί. Συνεχίστε να προωθείτε την αναζωογόνηση αυτού του τόπου καθώς η κινεζική εκσυγχρονισμένη πορεία προχωρά». «Εύχομαι η ζωή σας να γίνει ακόμα πιο ευημερούσα».