Το ταξίδι του κελύφους του στρειδιού από την ανατολική ακτή της Αφρικής στην Κίνα

Το Σουνπού, που βρίσκεται στη βόρεια ακτή του λιμανιού της πόλης Τσουαντζόου, ήταν ένα από τα σημεία εκκίνησης του αρχαίου θαλάσσιου δρόμου του μεταξιού. (Φωτογραφία: Κοινοτική Επιτροπή Γειτονιά Σουνπού / Chen Jingcong)

Το λιμάνι της πόλης Τσουαντζόου ονομαζόταν λιμάνι Τσιτόνγκ στην αρχαιότητα. Οι βολικές θαλάσσιες μεταφορές και το ακμαίο υπερπόντιο εμπόριο έκαναν το λιμάνι της πόλης το «μεγαλύτερο λιμάνι στην Ανατολή» κατά τη διάρκεια των Δυναστειών Σόνγκ και Γιουάν και την «Πόλη του Φωτός» στα γραπτά του Μάρκο Πόλο.

Με την άνοδο του θαλάσσιου εμπορίου, ένας μεγάλος αριθμός κινεζικών εμπορικών πλοίων απέπλευσαν από το λιμάνι μεταφέροντας μετάξι και πορσελάνη και ταξίδεψαν κατά μήκος του Ινδικού Ωκεανού σε παράκτιες χώρες στη Νότια Ασία, την Αραβία και την Ανατολική Αφρική.

Περπατώντας στο χωριό, μπορείτε να δείτε σπίτια χτισμένα με κοχύλια στρειδιών ανακατεμένα με θαλάσσια λάσπη. Παρόλο που το χωριό Σουνπού ζούσε από το ψάρεμα από την αρχαιότητα, τα κοχύλια στρειδιών που χρησιμοποιήθηκαν στα «Σπίτια με τα Κελύφη Στρειδιών» ήταν μεγαλύτερα από αυτά που παράγονταν αρχικά στο Σουνπού. Δεν ήταν τοπικά θαλασσινά, αλλά προήλθαν από την ανατολική ακτή της Αφρικής.

Όταν ένα κινεζικό εμπορικό πλοίο επέστρεφε μετά την εκφόρτωση του φορτίου, εάν δεν μεταφέρε φορτίο, θα γινόταν ένα άδειο πλοίο με ασταθές κέντρο βάρους, κάτι που δεν ευνοούσε τη ναυσιπλοΐα. Έτσι το πλήρωμα μάζεψε τα κοχύλια στρειδιών που ήταν σκορπισμένα στην ακτή και τα τοποθέτησε στο πλοίο ως πέτρες έρματος. Αυτά τα κοχύλια στρειδιών έφτασαν με πλοία στην παραλία Τσιενπού και ενσωματώθηκαν στο εξωτερικό των τειχών από ντόπιους, λόγω της αντοχής τους στη διάβρωση, αποτελώντας μια μοναδική αρχιτεκτονική μορφή κατά μήκος της νοτιοανατολικής ακτής.

Το 2022, οι τεχνικές κατασκευής σπιτιών με κέλυφος στρειδιών της πόλης Τσουαντζόου συμπεριλήφθηκαν στην έβδομη παρτίδα αντιπροσωπευτικών έργων επαρχιακής άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς στην επαρχία Φουτζιέν.